reanimeren!

• 

  Belinda

  18-02-2001 00:05

  Hallo,

  Ik heb vorige week iemand op mijn werk moeten reanimeren. Je hoopt het nooit te hoeven doen als je de cursus volgt en ook de herhalingscursussen doe je wel maar je gaat er toch stiekum vanuit dat je het nooit hoeft toe te passen.

  Ik heb het dus wel gedaan vorige wek en ik ben niet gaan nadenken maar ik ben er “gewoon blind op gesprongen” Mijn probleem was echter dat die meneer het niet volgens “het boekje” deed, om het maar even oneerbiedig te zeggen. Kan iemand mij vertellen wat ik moet doen als die persoon AF EN TOE ademt maar je geen pols kan voelen. Ik heb bij mijn weten geleerd dat als iemand ademt, je bloedsomloop het en dus hartslag.En als je hartslag heb mag je GEEN hartmassage geven omdat je anders een stilstand veroorzaakt. Ik vond dit erg moeilijk, Als hij ineens ademde ging ik op zoek naar een hartslag, maar mijn collega's schreewden dat ik door moest gaan. Ik bleef echter kalm en als ik echt geen hartslag voelde ging ik weer verder. We hebben hem levend gehouden tot de ambulance kwam maar hij ligt nu helaas na anderhalve week nog in coma.

  Ook vertellen ze niet op de cursus wat voor een impact het kan hebben op je. Ik was/ben er behoorlijk van ondersteboven.

  Rapporteren
• 

  Fox

  18-02-2001 09:35

  Belinda,

  Heel moedig dat je bent begonnen. De meeste mensen zullen niet eens gestart zijn met het reanimeren, omdat ze dachten dat hij nog ademhaling had.

  Deze beweging is meestal geen echte ademhaling. We noemen dit ‘gasping’. Dit staat ook in je EHBO boekje. Alleen zeggen ze daar dat het kortdurend is, maar soms kan dit heel lang doorgaan. Het is geen echte ademhaling, want er vindt geen uitwisseling van gassen plaats. De circulatie is namelijk niet aanwezig. Wij komen dit in de praktijk ook regelmatig tegen, maar aangezien wij een monitor ed bij ons hebben kunnen wij het veel gemakkelijker bekijken. Maar het kan je als leek behoorlijk op het verkeerde been zetten. Dat je af en toe je reanimatie hebt onderbroken om op zoek te gaan naar een pols, is dan ook heel normaal. Dat mag ook wel in zo'n geval, als het maar niet te vaak is of te lang duurt.

  Het heeft altijd een enorme impact op mensen. Ook op de mensen die staan toe te kijken. Vaak zie je die mensen later op een cursus terug en is het voor hen ook vaak der reden om zo'n cursus te gaan volgen. Gelukkig had jij voor die tijd al een cursus gevolgd.

  Dat je er onderste boven van was, en nog bent, is heel begrijpelijk. Er over praten met anderen is heel belangrijk. Volgens mij kun je daarvoor ook altijd bij je instructeur terecht, of bij je EHBO vereniging. Mocht dit alles niet lukken, kun je ook altijd nog met slachtofferhulp contact zoeken.

  Wil je meer weten over de hulp die je hebt verleend, kun je altijd de betreffende ambulancedienst bellen. Als het goed is zullen ze zeker op jouw vraag reageren en je zo goed mogelijk op jouw vragen antwoorden proberen te geven.

  Trouwens leuke collega's heb jij. Ze staan je aan te moedigen zonder zelf wat te doen? Is het misschien tijd om met hen te gaan praten dat zij ook eens een cursus gaan volgen?

  succes.

  Rapporteren
• 

  vincent

  21-02-2001 22:50

  Voel je vooral niet schuldig, vergeet niet dat je eerste hulp verleent en dat je geen arts bent. Je doet wat je kunt op zo'n moment. Ik vind dat je goed hebt gehandeld

  Rapporteren
• 

  Belinda

  21-02-2001 23:26

  Bedank voor jullie reacties.

  Helaas is die collega zaterdag overleden. Wel heb ik van de familie begrepen dat ze toch nog “die laatste dingetjes” hebben kunnen zeggen en dat ze voor hun gevoel nog redelijk afscheid hebben kunnen nemen. Ik heb hem niet kunnen redden maar ik heb dat in iedergeval kunnen doen.

  Rapporteren
• 

  Fox

  22-02-2001 09:28

  Belinda,

  Het is heel belangrijk voor de familie dat ze in alle rust afscheid hebben kunnen nemen. Ik denk dat het voor jouw ook een waardering is voor wat je hebt gedaan.

  Rapporteren