Stoppen met EHBO?

  • Martine

    heren, dames,

    Ik heb even jullie advies nodig.

    Zoals ik een tijdje geleden geschreven heb op het prikbord heb ik iemand gereanimeerd, dit is gelukkig goed afgelopen en de man in kwestie leeft nog.

    Ik ben op het moment van handelen heel rustig en nuchter gebleven. Ik ben nu bang dat als ik nog een keer moet EHBO-en of reanimeren dat ik dit niet meer kan en dat ik in paniek raak. Dit gaat zo ver dat ik er zelfs over denk om te stoppen met EHBO. Ik baal hiervan, want ik wil wel graag mensen blijven helpen. Maar goed s.o. hebben natuurlijk niks aan iemand die in paniek raakt.

    Wat moet ik doen……

    Groeten Martine

  • Ralph Eckhard

    Ben je lid van het Rode Kruis of van een EHBO - vereniging?

    Mocht je lid zijn van het RK, neem dan contact op met je taakveldsbestuurslid. Hij of zijn kan je doorverwijzen naar een (meestal regionale) hulpverlener, die je kan helpen met het verwerken van dit gebeuren. Hij of zij gaat een aantal gesprekken met je aan en begeleidt je onder andere bij je eerste paar herhalingslessen reanimatie. Vanuit mijn afdeling heb ik hier goede ervaringen mee.

    Of zo'n functionaris bij de K.N.V. EHBO bestaat weet ik niet. Informeer gewoon even bij het bestuur van jouw afdeling. Mocht dit niet zo zijn, neem dan (eventueel via je huisarts) contact op met de stichting slachtofferhulp. Je bent dan wel niet direct een ‘slachtoffer’, maar zij kunnen je ook zeker helpen.

    Veel sterkte!

    Groeten,

    Ralph Eckhard

  • frank

    Hoi Martine,

    Ik kan natuurlijk niet voelen wat jij voelt, maar als je voelt dat je het niet meer aan kunt kan je twee dingen doen. Je kan natuurlijk wat jij denkt er mee stoppen maar dat lijkt mij wel erg resoluut, je kan ook er over praten. En proberen er achter te komen waarom je er zo over denkt.

    EN NOG IETS!!! Je hebt iemand het leven gered om diegene te reanimeren daar moet je alleen maar zeer positief over denken, want er zijn tegen wordig niet zoveel mensen die dat kunnen en durven.

    PETJE AF HOOR EN GEWOON BLIJVEN EHBO-EN!!

    Frank

    Ambulancehulpverlener

  • leen

    beste Martine,

    Het is niet mis wat je mee gemaakt heb maar je mag je gelukkig prijzen dat jou reanimatie gelukt is.

    De meeste reanimatie's lopen niet altijd zo goed af.

    Ik heb zelf ook twee maal iemand moeten reanimeren maar dat was niet goed af gelopen helaas.

    En dat gaat zeker niet in je koude kleren zitten.

    Zeker als het je werk niet is als prof. hulpverlener.

    Ik had ook overwogen om te stoppen met de ehbo maar wat lost dat dan op?

    Waar schijnlijk is de vereniging waar je lid van bent een goede ehbo'er kwijd.

    Het enigste wa ik je aan kan raden (net als een van de schrijvers hier boven) om kontakt op te nemen met slachtoffer hulp bij jou uit de buurt.

    Het heeft mij goed geholpen.

    het zal jammer zij als je er mee zal stoppen.

    leen.

  • jessica

    hoi Martine,

    Als eerste net als alle anderen petje af voor het feit wat je gedaan hebt. ik vind het vreslijk knap.

    Ook wil iik jou de tip meegeven om contact met iemand op te nemen in de vereniging, als je bij het rode kruis zit zoals hier boven vermeld staat, en anders spreek iemand aan op de ehbo vereniging. In de ehbo vereniging zit altijd een arts misschien kan diegene jou begleiden misschien wel in samenwerking met je eigen huisarts.

    Als tweede tiop wilde ik je het volgende meegeven. Stop zeker niet met ehbo. De ehbo oefenavonden kunnen jou over een drempel heen helpen. Je kunt er mee beginnen alleen maar aanwezig te zijn bij een oefenavond en als er iemand van de vereniging ingelicht is over jou situatie kan deze jou daarin goed begeleiden.

    Ik heb het ervaren als een soort therapie voor me, na een ongeval durfde en wilde ik ook niet meer naar ehbo, maar omdat ik elke keer door iemand ben meegenomen ben ik als het ware over mijn angst heen gekomen. Je kunt het eigenlijk geen angst noemen maar een andere benaming heb ik er zo snel niet voor.

    ik wens je veel sterkte toe en ik hoop nog een iets van je te horen, van wat je er mee doet.

    veel liefs jessica

  • Martine

    Allereerst bedankt voor jullie reactie en lieve woorden.

    Ik heb besloten om vanavond toch naar EHBO te gaan (al is het met lood in mijn schoenen) Ik hoef vanavond nog niet te reanimeren, dus dat scheelt weer. Ik zorg dat ik er wat eerder ben, zodat ik aan iemand van het bestuur de situatie uit kan leggen. Ik hoop dat ze het begrijpen, maar dat zal vast wel.

    Nogmaals bedankt en ik laat morgen wel even weten hoe het is afgelopen.

    Liefs Martine

  • Martine

    Ik ben gisteravond geweest, het was best moeilijk ondanks dat er geen reanimatie was. Ik gesproken met de voorzitter en zij begreep me heel goed. 20 november is er voor de 1e jaars reanimatie. ik moet een half uur eerder komen en dan kan ik praten met de docent (hij werkt op de hartbewaking) daarna mag ik (als ik dat kan en wil) meedraaien met de eerste jaars onder dus die prof. begeleiding. 22 november heb ik zelf reanimatie en dan kan ik dus weer. Maar alleen als ik het zelf zie zitten. Als ik hierdoor niet genoeg avonden heb, vervalt mijn diploma niet, omdat ik een goede reden heb, en zoals de voorzitter al zei, heb ik bewezen dat ik eigenlijk geen herhaling nodig heb op dit moment omdat de reanimatie is gelukt.

    Kortom ik ga voorlopig toch door met mijn EHBO. Ik heb ook van de vereniging een kiss of life gekregen omdat ik het beademen zo vies vond. dus het wordt hier heel goed opgepakt. Ze willen me niet kwijt, en dat geeft me wel een heel goed gevoel! Bedankt voor jullie advies, zonder jullie was ik waarschijnlijk toch gestopt.

    Thanks!

    Liefs Martine

  • peter

    Hoi Martine,

    dit is een van de eerste keren dat ik het prikbord tegenkom tijdens het surfen. Er zijn van diverse kanten al reacties geweest op je relaas. Nou, ik ben trots op je!

    Vooral doorgaan met EHBO. Je bent indertijd de cursus ingegaan, neem ik aan, met het idee om mensen te kunnen helpen. Dit is je nu daadwerkelijk gelukt. Je hebt iemand het leven gered!! Gelukkig heb ik zelf nooit hoeven te reanimeren, maar mijn moeder, indertijd kaderinstructrice, heeft met succes de buurman gereanimeerd. Ook hier kwamen de emoties later los. Mijn moeder is inmiddels aan een hartinfarct overleden, mede omdat de hulp te laat kwam. Toch word ik door de buren nog regelmatig benaderd met hoe blij zij zijn dat hun vader/echtgenoot nog leeft. Probeer het positieve uit je ervaring te halen. Het is voor mij een stimulans geweest om nu de kaderopleiding te gaan volgen. Bureau Slachtofferhulp is, naar ik weet, gastspreker geweest bij een vereniging in Zaandam. Zij zijn er ook voor EHBO-ers. En anders misschien je huisarts. Zelf ben ik tweemaal als EHBO-er betrokken geweest bij een dodelijk ongeval. Mijn huisarts heeft me toen ook aangehoord en geholpen met verwerken.

    Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte met het verwerken van deze emotionele gebeurtenis. Maar wel doorgaan met EHBO !!!

    Peter

  • Dieter

    Petje af Martine wat jou is gelukt is bij mij al drie maal de mist ingegaan als ik aan de eerste keer denk ga ik weer spontaan over mijn nek maar ja een mens in nood laat je niet stikken .

    En je weet het , het zijn er niet zoveel die een rea kunnen navertellen niet stoppen met je EHBO ik ben trots op je .

    mvrg Dieter

  • Petra

    Hoi Martine

    Ik vind het erg knap dat je zo dapper bent geweest om die persoon te reanimeren.

    Ik ben zelf ook EHBO ster, en bij onze vereniging is er elke week wel gelegenheid om je verhaal over zoiets te vertellen.

    Er zijn diverse mensen die er ge reanimeerd hebben, en helaas minder geluk hadden dan jij.

    Ik denk als je met die angst blijft doorlopen dat je het over een tijdje ook echt niet durft, mijn advies voor jou is: Praat erover.

    Ik wil je heel veel succes toewensen en hoop dat je de EHBO niet stop zet voor dit voorgeval

    Groetjes van Petra