Dank voor je reactie, Rommy. Maar mijn reactie was op het feit dat er was geschreven dat er absoluut geen pijn meer was en je dochtertje zo enorm graag wilde lopen. Ik heb echter ook aangegeven dat ik mijn vraagtekens stelde bij de zwelling van de voet, maar dat was iets waar bepaalde personen overheen leken te lezen.
Omdat er over de zwelling geen duidelijkheid werd gegeven, maar wel werd aangegeven dat er absoluut geen pijn meer was, plus het feit dat je dochter er blijkbaar wel op wilde/kon lopen, hetgeen niet wees op functiestoornissen, was dus aanleiding om -op afstand- te zeggen dat op basis van de bekende gegevens niet zomaar opgegeven hoefde te worden en werd een mogelijke oplossing aangedragen. Dit had niets te maken met het stellen van een diagnose op afstand.
Maar de discussie die volgde had m.i. meer te maken met opleiding en bevoegdheden van ons, als ook ervaringen met huisartsen vanuit deze positie. Ondanks dat Maarten dat wel in zijn allereerste bericht deed aangeven, ging hij er verder geheel aan voorbij. Verder ging het hele verhaal ook geheel aan de vraagstelling voorbij.
Bepaalde personen zien anderen die een andere opleiding hebben blijkbaar meer als concurrentie dan als iemand waarmee ze samen kunnen werken. Een soortgelijke discussie tussen mij en die persoon heeft zich al eens eerder voorgedaan, vandaar dat ik deze discussie deed afbreken.
Vanuit onze opleiding leren wij om bij sportblessures te beoordelen of doorspelen verantwoord is, maar zeker ook om beslissingen te kunnen nemen wanneer bezoek aan een arts noodzakelijk is of niet, maar bij de EHBO-cursus wordt daar anders op ingegaan. Bij EHBO ligt de nadruk op de eerste twee letters, wij gaan vanuit de NGS-opleiding (sportmassage en verzorging, incl. sportblessure en blessurepreventie) wel een stap verder. Overigens staat het een sporter altijd vrij om alsnog een arts te bezoeken.
Maar om terug te komen op de enkel zoals dat nu dan wel bekend is: het feit dat de enkel blauw was betekent dat er een bloeding is geweest, dus een onderhuidse beschadiging. Afhankelijk van de grootte van die blauwe plek, hoe zeer dat de enkel gezwollen is en wat de functiestoornissen zijn, kan er een advies gegeven worden en behandeling ervan besproken worden. Dit advies is hoeft niet direkt negatief te zijn. Als de blauwe plek en de zwelling, alsook het functieverlies in het bewegingsapparaat (welke beweging van de enkel kan wel en kan niet), minimaal zouden zijn, zou ook gekeken kunnen worden naar de afstand die gelopen moet worden en naar de conditie van de wandelaar en de wil/wens om de tocht uit te lopen. In dat geval was intapen een mogelijk oplossing. De korte afstanden van een avondvierdaagse hebben vanuit dit oogpunt een andere betekenis dan de lange afstanden van bijvoorbeeld de vierdaagse van Nijmegen. Verder telt natuurlijk ook het feit dat een wandelaar veelal zo gemotiveerd is om de vierdaagse uit te lopen dat men enig letsel voor lief neemt. Mede vanuit dat oogpunt heb ik aangegeven dat opgeven niet direct de enigste mogelijkheid was. Voor mij is het belangrijker om iemand op een verantwoorde manier zijn sportprestatie te kunnen laten volbrengen, dan dat ik iemand voor een minimale blessure geheel, en daarbij onnodig, laat stoppen.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
