Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
904
Wat te doen bij ammoniak vergiftiging?? Is ammoniak een niet bijtende stof? Waarbij je dus moet laten braken?
Heb je wel eens de reactie gezien van ammoniac?
Het is weldegelijk een bijtende stof.
Dus NIET braken maar verdunnen met 1á 1 1/2 glas water en kinder en een kopje water.
En een arts of ambulance bellen omdat de luchtwegen opzwellen en er blaren in de mond en keelholte zitten.
Je herkent een bijtende stof aan pijn in de mond, keelholte en roodheid, gezwollen en eventueel blaren.
Niet bijtend doen geen pijn, de naam zegt het al, maar is daarom niet minder schadelijk voor de gezondheid.
Als je een amoniac wolk bedoeld , het is zeer giftig vandaar de ontruiming.
Het prikkeld de luchtwegen en dus kan zwelling optreden, hulp is dus wel nodig.
Wat de concentratie moet zijn om het als gevaarlijk te beschouwen zou je de brandweer eens moeten vragen die hebben verstand van gevaarlijke stoffen.
Of misschien iemand die dit bericht leest.
Je mag alleen een s.o laten braken als deze een NIET bijtende stof heeft genuttigd EN nog bij bewustzijn is.
Groeten Hetty
Lokale effecten bij ammoniak vergiftiging:
bij ingestie (inname)
roodheid/irritatie, perforaties van de slijmvliezen van mond (lippen, tong), keel, slokdarm, maag en duodenum, (hevige) pijn, misselijkheid, braken en diarree.
Glottis- en larynxoedeem (zwelling van het strottenhoofd en keelholte) kunnen ontstaan en aanleiding geven tot asfyxie (verstikking).
Bij aspiratie (terrecht komen in de longen) kunnen chemische pneumonitis (longontsteking) en longafwijkingen ontstaan.
bij inhalatie:
irritatie slijmvliezen neus en luchtwegen, prikkelhoest, productieve hoest, retrosternale pijn (pijn direct achter het sternum), tachypnoe (versnelede ademhaling), dyspnoe (benauwdheid), bronchospasmen, chemische pneumonitus. bij ernstige blootstellingen (bv. ongevallen met vloeibaar ammoniak) kunnen glottis-, larynx- of longoedeem met hemoptoe (ophoesten van bloed) ontstaan.
Huidcontact:
roodheid, pijn, blaarvorming, necrose (versterving van het weefsel).
Oogcontact:
irritatie, tranenvloed, visusdaling (afname gezichtsvermogen).
therapie:
waarschuwing: na ingestie dient een tweede contact met de slijmvliezen van de slokdarm vermeden te worden; derhalve dienst het opwekken van braken of maagspoelen (cave: inbrengen maagsonde induceren braakreflex!!). Inbrengen maagsonde evt. na consult/overleg met gastro-enteroloog/KNO-arts.
Lokale therapie:
Ingestie: de mond spoelen met water; water laten drinken ter verdunning, echter in een beperkte hoeveelheid om braken door maagdilatatie te voorkomen (kinderen maximaal 150 ml, volwassenen max. 250 ml. Geen melk laten drinken in verband met vertroebeling van het beeld bij eventuele scopie.
Huidcontact: onmiddellijk langdurig (30 minuten) spoelen met stromend water; besmette kleding verwijderen.
Oogcontact: onmiddelijk langdurig (minimaal 15 minuten) spoelen met stromend water; eventueel aanwezige contactlenzen verwijderen. Een oogarts consulteren indien van het spoelen sprake is van aanhoudende pijn, tranenvloed, oedeem, fotofobie (geen licht kunnen verdragen) of visusstoornissen (in EHBO situatie altijd CONSULT huisarts en/of S.E.H.).
Absorptievermindering:
Ingestie: niet laten braken of maagspoelen. Geen geactiveerde kool geven.
Inhalatie: de geintoxiceerde uit de gecontamineerde omgeving verwijderen; laten rustigen om zuurstofverbruik te minimaliseren.
Symptoombestrijding (binnen de kliniek)
Symptomatish handelen en zo nodig observeren en vitale functies bewaken, met name de ventilatie; dit is zowel na inhalatie als na ingestie van geconcentreerde oplossingen van belang. Zo nodig toedienen van bronchusverwijdende medicamenten. eventueel beademing instellen.
Nou ik hoop dat het een beetje duidelijk is. Vragen? Graag!
Groeten,
Danny
l.l. Verpleegkundige
