Pijn op de borst..

  • Bart

    Beste Pim,

    Het lijkt me een goed plan als jij eens een aantal dagen mee gaat rijden op een ambulance. Ik ben zelf CCU- en ambulanceverpleegkundige en ik heb in de praktijk helaas regelmatig meegemaakt dat een huisarts “vage” niet cardiaal-specifieke klachten afdeed als stress of hyperventilatie. Omdat de klachten aanhielden hebben de mensen uiteindelijk toch 112 gebeld. Als wij dan ter plaatse komen en de patiënt zíen én een ECG maken blijkt helaas vaak dat deze patiënten toch een (dijk van een) hartinfarct hebben. Ook deze mensen hadden lang niet alle verschijnselen zoals jij deze in je relaas typeert.

    Ik zeg als ambulanceverpleegkundige dat als mensen mogelijk cardiale klachten hebben, dat ze dan 112 bellen en NIET de huisarts. TIME IS MUSCLE!!! Je moet met cardiale klachten geen risico's nemen.

    Weet je wel wat de risico's zijn voor de mensen als je de klachten niet serieus neemt en ze het hartinfarct doormaken???

    Slechts 13 % van álle mensen die gereanimeerd worden komen hier met een kloppend hart uit en slechts 5 % heeft een 1-jaars overleving.

    Dit lijken mij cijfers om géén risico mee te nemen!!!

    Je moet als ARTS hééél vorzichtig zijn om zaken als cardiale klachten te bagataliseren. Zeker op een forum als dit waar veel “leken” aanwezig zijn!

  • Joffry Ambu-Vpk

    Pim, Ook ik ben het helemaal eens met beide laatste 2 sprekers!

  • Monique

    een beetje laat misschien,maar hier een reactie van een hartptiente die dus precies heeft meegemaakt wat hierboven beschreven wordt.

    Door mijn huisarts werd ik telkens naar huisgesruurd met de mededeling hyperventilatie.

    Helaas, dat heeft ie een half jaar vol gehouden,totdat ik dus wel degelijk een hartinfarct kreeg. En wat voor één,ik heb een groot voorwandinfarct gehad,jammer,niks meer aan te doen,hier zit ik de rest van mijn leven mee,ik voel het nog bijna dagelijks, ondans dat het nu 5 jaar geleden is,ik heb er heel veel last van en qua werk ben ik snel klaar,want ik kan geen inspanning meer hebben,door de medicijnen die ik nu slik heb ik er ook nog eens maagklachten bij gekregen….dus ik bedoel maar. laat je niet van het kastje naar de muur sturen,ga naar de eerste hulp of bel inderdaad 112! Hier mag je niet mee spotten. Ik heb jarenlang angina pectoris (wat dus hyperventilatie was volgens mijn huisarts!!) gehad totdat dus uiteindelijk het echte infarct uitbrak.

    Dus praat me niet van symptonen en weet ik veel wat allemaal,ik heb al die tijd geweten dat het mijn hart was.alleen werd ik niet serieus genomen omdat ik te jong was,mijn leeftijd was 28 jaar! Ik bedoel maar. Maar nu is het mooi te laat. Dus nogmaals grijp in en laat je niet afschepen! Zoals ik net al eens las hier,je hebt maar 1 hart ben er zuinig op!

    O ja nog even voor de duidelijkheid,de symptonen wat hiervoor beschreven worden,had ik dus allemaal,en nog werd ik niet serieus genomen!!!

    Groetjes en heel veel succes Monique.

  • Pleeg

    Dit onderschrijft mijn eerdere betoog…helaas….

    Sterkte met de rest van je leven…heb je je HA nog wel gesproken daarna?

  • Monique

    Ja inderdaad helaas…ik zit er nu voor de rest van mijn leven mee,doordat ik door de huisarts niet serieus werd genomen. En ook ik ben dus zonder eerst naar de huisarts te gaan naar de eerste hulp gereden,in eerste instantie wilde ze me daar niet helpen,totdat mijn man behoorlijk uit zijn slof schoot,met veel tegenzin werd ik toch maar naar een kamertje gebracht,ja gebracht,want ik kon niet meer lopen kostte me te veel energie,dan pas voel je wat ze bedoelen met “je hart is de motor van je lichaam”!!! En pas nadat er bloed was geprikt en ze dus zagen dat het goed mis was werd ik benaderd en behandeld zoals dat hoort…erg hoor….

    Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen en precies een maand later kreeg ik weer dezelfde verschijnselen terug,weer naar de eerste hulp,haha en daar kende ze me nog,ik wist niet wat me overkwam zo goed werd ik geholpen,alles moest schuiven…gelukkig was het dit keer geen infarct maar wel weer zuurstofgebrek in mijn bloed,niet goed dus….ik heb toen een hartcatherisatie gehad en ook daar kwam niks uit,mijn aders waren schoon,mijn bloeddruk was perfect,en mijn cholesterol in orde,in mijn familie komt het niet voor,en het is ook niks aangeborens….tja wat is het dan wel???? Daar is mijn cardioloog tot op heden nog niet achter,ik heb alle testen gehad,maar allemaal positief….wel ben ik gestopt met de pil,en ikzelf heb nog steeds het idee dat het daarmee te maken had.

    Nou dit was zo'n beetje mijn verhaal,ik hoop dat ik hier mensen mee heb duidelijk gemaakt dat je echt moet handelen en geen afwachtende houding moet aannemen!!!

    Met mijn huisarts heb ik wel gesproken achteraf maar die is daar heel lakoniek in,gezien mijn leeftijd waren hartklachten niet waarschijnlijk….tja…wat moet je daarmee he:-(

    Groetjes monique.

  • Pleeg

    …leeftijd is een van de grootste valkuilen in de acute hulpverlening. Er wordt teveel aan de leeftijd opgehangen, en dat is gezien de leefgewoonten van deze tijd niet reeel meer.

  • A.Wassenburg

    … niet alleen leeftijd, ook geslacht is een valkuil.

    Het valt me op dat de persoonlijke ervaringen (van vermoedelijke maar in eerste instantie niet serieus behandelde hartpatiënten) allebei van vrouwen zijn. Ik heb eens iets gelezen van de Hartschtichting dat juist bij vrouwen de verschijnselen van een infarct veel minder specifiek en uitgesproken kunnen zijn en daardoor niet of (te) laat onderkend en behandeld worden.

    Het hele scala van uitstralende pijn, benauwdheid etc. lijkt eerder een mannelijk dan een algemeen symptoombeeld van een hartinfarct te zijn. Ik heb het zelf ook al meegemaakt met een onwelwording van een vrouwelijke collega. Ze bleef bij bewustzijn en was wel benauwd, maar alle overige symptomen ontbraken volgens haar zeggen. Maar ik vertrouwde het beeld niet en heb 112 gebeld. De ambulanceverplegers constateerden dus wel degelijk een hartinfarct. Hoe makkelijk had ik de zaak kunnen afdoen met ‘flauwte’ en wat ben ik blij dat ik dat niet heb gedaan!

  • ger postma

    aanvallen van benauwdheid op de borst komen steeds vaker. is dit een maagzweer of hartfalen?