hartklachten?

  • May

    Begin van een laaang verhaal..

    Ik ben nog maar jong, 19.. maar zo voel ik me niet..

    het begon allemaal 2 jaar geleden.. ik heb toen ernstige hyperventilatie aanvallen gehad gepaard met hoge hartslag per minuut enz. omdat ik steeds m'n hart voelde wilde ik per sé een ecg laten maken. is gebeurd, geen afwijkingen, ook mijn bloeduitslagen waren oké.

    nu 2 jaar later heb ik weer ‘hartklachten’ maar dan echt anders. ik heb last van constant zeurende pijn in me borst, gepaard met of pijn in me linker schouder of pijn in m'n linkerarm. de pijn, nja beter gezegd de druk die ik ervaar, is heel irritant zeurend en echt de gehele dag door.. in rust of in inspanning, het maakt niet uit, ik voel het. ik heb geen last van steken. ik heb ook constant het gevoel dat ik mijn hart het werk voel doen, het klopt niet te snel maar ik voel hem wel kloppen, in m'n borst of in m'n keel, dit schijnt hartbonzen te heten. ook ben ik de gehele dag buiten adem zelfs een broodje eten kostte me zoveel energie dat ik daarna 3 uur op de bank heb gehangen. ook heb ik erg koude handen en tenen en buiten lopen op slippers levert mij al paarse tenen op. deze klachten heb ik eerst sporadisch gehad en de afgelopen 2 weken tot nu van sporadisch tot de laatste week echt constant.

    toen de klachten nog sporadisch waren ben ik langs een huisarts geweest (niet m'n eigen arts, die was op vakantie), die dacht aan een ontsteking van mijn borstkastspier (maar waarom de pijn in m'n arm, waarom die blauwe tenen?) de arts wimpelde mij een beetje af en dacht aan niks ergs, ik ben immers nog jong, toch?! ik vertrouwde het echt niet maar heb het 2 weken met die dokter z'n woorden volgehouden. afgelopen woensdag kon ik niet meer, ik was op, buitenadem, die constant zeurende druk maakte me gek, dat ik besloten heb de huisartsenpost te bellen. nou mevrouw zag me aankomen hoor, beweerde dat ik niks heb en ze denkt dat ik ws, het syndroom van tietze heb. m'n moeder was erbij en stemde volledig met haar in.. de volgende dag, donderdag, nog langs m'n eigen huisarts geweest die denkt ook syndroom van tietze, en heeft mij 3 x daags ibuprofen voorgeschreven. op dat moment voelde ik me wel oké, maar het is nu weer helemaal mis

    ik voel nog steeds die hartbonzen, en ik voel die zeurende druk in mn borstkas serieus de gehele dag.. ook die pijn in m'n linkerschouder en arm zijn voor mij nog steeds onverklaarbaar en die blauwe tenen hebben ook niets met tietze te maken. in m'n omgeving is nu iedereen blij dat ‘het beestje nu eindelijk een naam heeft’ maar ik geloof het gewoon niet! bij tietze zou je pijn moeten voelen met niezen hoesten enz. maar dit voel ik niet (tegen huisarts gezegd, hij zegt dat dit niet persé hoeft). ik ben toch bang dat het iets met me hart te maken heeft en ik wil gewoon weer een onderzoek. ik wil het gewoon weten, zekerheid. maar ik durf gewoon niet weer terug te gaan, ik ben nog jong en die huisarts heeft nu eenmaal een visie voor ogen.. maar die onzekerheid is ondraagelijk..

    what should i do.. ???

  • Mr. Anoniem (geen idee waarom eigenlijk)

    Even een korte vraag eerst.

    Slaap je voldoende (9 uur minimaal, niet 8 want dat geld vanaf 21/22 jaar), rook je, gebruik je drugs, drink je alcohol en/of koffie, en drink je voldoende water op een dag (1,5 liter minimaal)?

    Ik ben zelf ook 19 jaar maar sommige dingen die je beschreef heb ik ook, nou heb ik 2 maal een bloed test gedaan, waaruit blijkt dat ik een verhoogde lever functie had/heb.

    Tussen de 2 testen zat 1 week, en bij de 2e uitslag was dat al 5x minder geworden, dus goed nieuws.

    Maargoed, daardoor had ik dus Paniekaanvallen, en Hypogrondrie (in het geval je dat niet kent) dat houd in dat je denkt en heeeel erg bang bent dat je iets ergs hebt, en ieder tikje of kriebeltje ervaart als het gene waar je op dat moment aan denkt. Bijvoorbeeld een hartaanval doordat er hartkloppingen voelbaar zijn en je snel moe bent door bijvoorbeeld lopen en vooral traplopen. Mogelijk is het bij jou een andere reden hoor, maar heb je vaak angst gedachtes qua dat je bang bent dat je iets ernstigs hebt? (ook voordat dit zich speelde).

    Wat ook vaak gebeurd is dat bij Paniekaanvallen mensen problemen hebben bij het in slaap komen, bijvoorbeeld vlak voordat je in slaap valt ineens heftig wakker schrikken met hartkloppingen en automatisch binnnenmondse paniekgeluiden maken. Kloppen de symptonen een beetje?

    Ik zie dat je dit al 3,5 maand geleden hebt geschreven, heb je er nog steeds last van of is het al minder/weg?

    Groetjes

  • marino

    hey ik heb precies het zelfde het heeft met hyperventileren te maken met stress je maakt je onbewust druk om iets en daardoor krijg je bedrukkingen en harde hartkloppingen van de borstkas dit kan geen kwaad ik denk dat onbewust te veel ademhaald je moet je concentreren op je ademhaling in je neus ademen en rustig via de mond er uitook was ik ook veel moe adem op de juiste manier en beweeg veel sporten fietsen ensovoort dan voel jij je van zelf beter

    gr marino

  • fenna van der Velden

    Hoi,

    Ik ben op google aan het zoeken naar soortgelijke klachten en lees jou verhaal. Hoe gaat het nu, na 3 jaar?

    groetjes Fenna.

    May Schreef:

    ——————————————————-

    > Begin van een laaang verhaal..

    >

    > Ik ben nog maar jong, 19.. maar zo voel ik me

    > niet..

    > het begon allemaal 2 jaar geleden.. ik heb toen

    > ernstige hyperventilatie aanvallen gehad gepaard

    > met hoge hartslag per minuut enz. omdat ik steeds

    > m'n hart voelde wilde ik per sé een ecg laten

    > maken. is gebeurd, geen afwijkingen, ook mijn

    > bloeduitslagen waren oké.

    >

    > nu 2 jaar later heb ik weer ‘hartklachten’ maar

    > dan echt anders. ik heb last van constant zeurende

    > pijn in me borst, gepaard met of pijn in me linker

    > schouder of pijn in m'n linkerarm. de pijn, nja

    > beter gezegd de druk die ik ervaar, is heel

    > irritant zeurend en echt de gehele dag door.. in

    > rust of in inspanning, het maakt niet uit, ik voel

    > het. ik heb geen last van steken. ik heb ook

    > constant het gevoel dat ik mijn hart het werk voel

    > doen, het klopt niet te snel maar ik voel hem wel

    > kloppen, in m'n borst of in m'n keel, dit schijnt

    > hartbonzen te heten. ook ben ik de gehele dag

    > buiten adem zelfs een broodje eten kostte me

    > zoveel energie dat ik daarna 3 uur op de bank heb

    > gehangen. ook heb ik erg koude handen en tenen en

    > buiten lopen op slippers levert mij al paarse

    > tenen op. deze klachten heb ik eerst sporadisch

    > gehad en de afgelopen 2 weken tot nu van

    > sporadisch tot de laatste week echt constant.

    >

    > toen de klachten nog sporadisch waren ben ik langs

    > een huisarts geweest (niet m'n eigen arts, die was

    > op vakantie), die dacht aan een ontsteking van

    > mijn borstkastspier (maar waarom de pijn in m'n

    > arm, waarom die blauwe tenen?) de arts wimpelde

    > mij een beetje af en dacht aan niks ergs, ik ben

    > immers nog jong, toch?! ik vertrouwde het echt

    > niet maar heb het 2 weken met die dokter z'n

    > woorden volgehouden. afgelopen woensdag kon ik

    > niet meer, ik was op, buitenadem, die constant

    > zeurende druk maakte me gek, dat ik besloten heb

    > de huisartsenpost te bellen. nou mevrouw zag me

    > aankomen hoor, beweerde dat ik niks heb en ze

    > denkt dat ik ws, het syndroom van tietze heb. m'n

    > moeder was erbij en stemde volledig met haar in..

    > de volgende dag, donderdag, nog langs m'n eigen

    > huisarts geweest die denkt ook syndroom van

    > tietze, en heeft mij 3 x daags ibuprofen

    > voorgeschreven. op dat moment voelde ik me wel

    > oké, maar het is nu weer helemaal mis

    >

    > ik voel nog steeds die hartbonzen, en ik voel die

    > zeurende druk in mn borstkas serieus de gehele

    > dag.. ook die pijn in m'n linkerschouder en arm

    > zijn voor mij nog steeds onverklaarbaar en die

    > blauwe tenen hebben ook niets met tietze te maken.

    > in m'n omgeving is nu iedereen blij dat 'het

    > beestje nu eindelijk een naam heeft' maar ik

    > geloof het gewoon niet! bij tietze zou je pijn

    > moeten voelen met niezen hoesten enz. maar dit

    > voel ik niet (tegen huisarts gezegd, hij zegt dat

    > dit niet persé hoeft). ik ben toch bang dat het

    > iets met me hart te maken heeft en ik wil gewoon

    > weer een onderzoek. ik wil het gewoon weten,

    > zekerheid. maar ik durf gewoon niet weer terug te

    > gaan, ik ben nog jong en die huisarts heeft nu

    > eenmaal een visie voor ogen.. maar die onzekerheid

    > is ondraagelijk..

    >

    > what should i do.. ???

  • Gerard

    Probeer eens magnesium (Citraat) te slikken. Heeft bij mij enorm geholpen.

    May Schreef:

    ——————————————————-

    > Begin van een laaang verhaal..

    >

    > Ik ben nog maar jong, 19.. maar zo voel ik me

    > niet..

    > het begon allemaal 2 jaar geleden.. ik heb toen

    > ernstige hyperventilatie aanvallen gehad gepaard

    > met hoge hartslag per minuut enz. omdat ik steeds

    > m'n hart voelde wilde ik per sé een ecg laten

    > maken. is gebeurd, geen afwijkingen, ook mijn

    > bloeduitslagen waren oké.

    >

    > nu 2 jaar later heb ik weer ‘hartklachten’ maar

    > dan echt anders. ik heb last van constant zeurende

    > pijn in me borst, gepaard met of pijn in me linker

    > schouder of pijn in m'n linkerarm. de pijn, nja

    > beter gezegd de druk die ik ervaar, is heel

    > irritant zeurend en echt de gehele dag door.. in

    > rust of in inspanning, het maakt niet uit, ik voel

    > het. ik heb geen last van steken. ik heb ook

    > constant het gevoel dat ik mijn hart het werk voel

    > doen, het klopt niet te snel maar ik voel hem wel

    > kloppen, in m'n borst of in m'n keel, dit schijnt

    > hartbonzen te heten. ook ben ik de gehele dag

    > buiten adem zelfs een broodje eten kostte me

    > zoveel energie dat ik daarna 3 uur op de bank heb

    > gehangen. ook heb ik erg koude handen en tenen en

    > buiten lopen op slippers levert mij al paarse

    > tenen op. deze klachten heb ik eerst sporadisch

    > gehad en de afgelopen 2 weken tot nu van

    > sporadisch tot de laatste week echt constant.

    >

    > toen de klachten nog sporadisch waren ben ik langs

    > een huisarts geweest (niet m'n eigen arts, die was

    > op vakantie), die dacht aan een ontsteking van

    > mijn borstkastspier (maar waarom de pijn in m'n

    > arm, waarom die blauwe tenen?) de arts wimpelde

    > mij een beetje af en dacht aan niks ergs, ik ben

    > immers nog jong, toch?! ik vertrouwde het echt

    > niet maar heb het 2 weken met die dokter z'n

    > woorden volgehouden. afgelopen woensdag kon ik

    > niet meer, ik was op, buitenadem, die constant

    > zeurende druk maakte me gek, dat ik besloten heb

    > de huisartsenpost te bellen. nou mevrouw zag me

    > aankomen hoor, beweerde dat ik niks heb en ze

    > denkt dat ik ws, het syndroom van tietze heb. m'n

    > moeder was erbij en stemde volledig met haar in..

    > de volgende dag, donderdag, nog langs m'n eigen

    > huisarts geweest die denkt ook syndroom van

    > tietze, en heeft mij 3 x daags ibuprofen

    > voorgeschreven. op dat moment voelde ik me wel

    > oké, maar het is nu weer helemaal mis

    >

    > ik voel nog steeds die hartbonzen, en ik voel die

    > zeurende druk in mn borstkas serieus de gehele

    > dag.. ook die pijn in m'n linkerschouder en arm

    > zijn voor mij nog steeds onverklaarbaar en die

    > blauwe tenen hebben ook niets met tietze te maken.

    > in m'n omgeving is nu iedereen blij dat 'het

    > beestje nu eindelijk een naam heeft' maar ik

    > geloof het gewoon niet! bij tietze zou je pijn

    > moeten voelen met niezen hoesten enz. maar dit

    > voel ik niet (tegen huisarts gezegd, hij zegt dat

    > dit niet persé hoeft). ik ben toch bang dat het

    > iets met me hart te maken heeft en ik wil gewoon

    > weer een onderzoek. ik wil het gewoon weten,

    > zekerheid. maar ik durf gewoon niet weer terug te

    > gaan, ik ben nog jong en die huisarts heeft nu

    > eenmaal een visie voor ogen.. maar die onzekerheid

    > is ondraagelijk..

    >

    > what should i do.. ???