stel...

  • Maarten

    Bep,

    Ik denk dat we het samen eens zijn dat de verstandelijk beredeneerde keuze gemaakt moet worden door profs. Waar ik het over had is de keuze die gemaakt wordt onder de omstandigheden van het moment.

    En wie ben ik om te zeggen dat ze moeten beginnen ondanks het feit dat het volslagen zinloos is.

    Ik zeg ze dat ik als kaderinstructeur zeg dat ze moeten beginnen.

    Ik zeg als EHBO'er dat ik hoop dat ze beginnen.

    Ik vertel ze ook dat ze, als ze niet beginnen, de profs ook de keuze ontnemen.

    Maar wie ben ik om over hun keuze te oordelen ?

  • Joffry van Grondelle

    citaat Maarten:

    > Ik zeg ze dat ik als kaderinstructeur zeg dat ze moeten

    > beginnen.

    > Ik zeg als EHBO'er dat ik hoop dat ze beginnen.

    > Ik vertel ze ook dat ze, als ze niet beginnen, de profs ook

    > de keuze ontnemen.

    Goed advies, de groep personen die wel recht hadden op reanimatie maar onterecht niet geranimeerd zijn (waar ehbo-ers/omstanders etc) is bijna even groot als de groep die wel geranimeerd worden(per jaar) altijd beginnen dus en de professionele hulpverleners (met kennis, kunde en apparatuur) de beoordeling en dus de ‘'keus’' laten d.m.v. objectieve beoordeling van de gezondheidssituatie van de patient.

    Joffry, een ambupleeg

  • Rillo

    Hoi, Bep

    Inderdaad, niet twijfelen maar beginnen, klopt altijd.

    Maar of het achteraf succesvol was is zeker van groot belang en niet zoals jij zegt `niet het probleem van een EHBO-er`.

    Ik ben zelf m´n schoonvader verloren die het ondanks mijn reanimatie niet gehaald heeft. Ik weet niet of jij zo´n koele kikker bent maar ik heb er nog zeer regelmatig problemen mee. ( wat nou als …)

    Natuurlijk ligt het wat gevoeliger bij familie maar ook bij een vreemde wil je graag een bevestiging dat je het goed hebt gedaan.( ook bij ´n mislukte reanimatie )

    Dus een EHBO-er is geen voorwerp maar ook in de eerste plaats mens.

    Maar ja, ik begijp er weinig van……

    Mvg, Rillo

  • Maarten

    Rillo,

    Hoe gek het klinkt de reanimatie van jouw schoonvader is in mijn ogen succesvol geweest.

    Een paar jaar geleden is op mijn bedrijf iemand gereanimeerd, die het helaas ook niet heeft gehaald. De aard van het infarct was vandien aard dat reanimatie van meet af aan “zinloos” was. Dat de pogingen van de mensen die geranimeerd hadden niet zinloos waren geweest bleek uit het bezoek van de familie aan de plaats waar het gebeurd was. Zij bedankten iedereen uit de grond van hun hart omdat pa alle kansen gekregen had die er maar te vergeven waren. Dat gegeven maakte het hun makkelijker om het te accepteren.

    De twijfel die achteraf bij je opkomt is begrijpbaar, maar daarom nog niet terecht. Ook jij hebt alles gedaan wat op dat moment in jouw vermogen heeft gelegen, daar ben ik van overtuigd. Jij heb je schoonvader daarmee alle kansen gegeven die je op dat moment kon geven.

  • Rillo

    Hoi, Maarten

    Bedankt voor je antwoord.

    Het rare na afloop is echter dat ik weet dat ik niet meer kon doen dan reanimeren en ik weet dat de kans zeer klein is dat hij het dan gehaald had ( of erger, er zeer beroerd uitgekomen was ). Ik heb alles op een rijtje gezet en weet dat het niet beter kon op dat moment.

    Aan de andere kant weet ik ook dat ik vergat zijn kunstgebit te verwijderen, misschien zijn hoofd niet ver genoeg achterover kantelde en ik -toen ik nog alleen met de reanimatie bezig was ik -in mijn drift- misschien ook wel de tel beademing-reanimatie kwijt was.

    Je hebt een hartslag van 210 en je hersenen draaien in het rode vlak, en dat heb ik niet geleerd op de cursus.

    En dat zijn nou de dingen die zo lang knagen, wat nou als ik het meteen goed had gedaan.

    Het lullige is dat ik daar nooit een antwoord op zal krijgen, sterker, wil krijgen.

    Het is iets tussen je oren wat weer opspeelt na een opmerking als die van Bep “ dat is niet het probleem van een EHBO'er”

    Juist uit haar hoek ( proffesional ) verwacht je een andere visie.

    Ach, ik ben niet zo zwaar op de hand hoor, maar het heeft wel een grote invloed op m'n leven .

    Nogmaals bedankt voor je reactie, mvg, Rillo